15 Απριλίου 1989, Hillsborough
Όλοι όσοι γράφουμε εδώ έχουμε ένα κοινό: γουστάρουμε την μπάλα. Και όταν την γουστάρεις, είναι αδιανόητο να μην ασχολείσαι με την Αγγλία...
Η χώρα είναι τόσο δεμένη με το ποδόσφαιρο, που κατανοείς τον λόγο που το σύνθημα για έφοδο των Αγγλικών Συνταγμάτων από τα χαρακώματα τους στον 'Α Παγκόσμιο, δινόταν με ελεύθερο βολέ και όχι με τρομπέτα...
Η όλη μας νοοτροπία σε αυτό το μπλόγκ έχει επηρεαστεί το πώς βλέπουν και νιώθουν οι Βρετανοί για αυτό το άθλημα. Το αγαπάνε πολύ και όταν αγαπάς, μοιραία κάποια στιγμή θα πληγωθείς. Και αυτοί από πληγές είναι γεμάτοι...Σήμερα είναι μια μαύρη όμως μέρα για τους απανταχού οπαδούς, και όχι μόνο για τους Άγγλους. Και μας την σπάει όταν ξεχνιέται τόσο εύκολα, σε αντίθεση με το πολυδιαφημιζόμενο "Χέυζελ". Εκεί όμως βλέπετε έχει ψωμί, με "όμορφα" δάκρυα για τα θύματα και "οσκαρικούς" αναθεματισμούς στους χούλιγκαν. Δεν είναι όπως τώρα, που αργά ή γρήγορα αν ψάξεις το θέμα, βλέπεις ότι όσοι κονομάνε από την καψούρα μας είναι οι υπεύθυνοι (μπάτσοι, ιδιοκτήτες, διοργανώτριες αρχές και λοιπά λαμόγια).
96 θύματα,άλλες τόσες ψυχές ταλαιπώρημενες (συγγενείς-φίλοι) και καμία... "δικαίωση". Μου θυμίζει και δικά μας θέματα που κουκουλώνονται όταν δεν πρέπει να βρεθούν οι ένοχοι.Από που να αρχίσεις? Από τις 8/2/81? Από το πέταλο του Μαλιακού? Από τα Τέμπη? Μπα, θα πηγαίνει πολύ πιο παλιά, και δεν βλέπω να σταματάει, ούτε στις 4/10/1999, ούτε στα γεγονότα της Marfin...Δεν θα κολλήσουμε δεκαετίες πίσω, άλλα επειδή είμαστε οπαδοί και όχι τίποτα "επαγγελματίες", κάτι τέτοιες μέρες δεν τις ξεχνάμε. Είναι αφορμή για να σκεφτόμαστε: τι έγινε και τι θα πρέπει να κάνουμε εμείς. Και όταν λέω "εμείς", εννοώ αυτούς που δεν έχουμε για μπίζνα το ποδόσφαιρο. Διότι αυτοί που το έχουν για να κάνουν περιουσία, κάτι τέτοια απογεύματα του Απριλίου τα κάνουν μελαγχολικά για εμάς. Και μαρτύριο για όσους ήταν ή είχαν κάποιον δικό τους στο Χίλσμπορο...
Δείτε τα προγνωστικά μας, από σήμερα κιόλας βγήκανε τα παιδιά στο κλαρί. Ας ελπίσουμε ότι θα μας πάει καλά το ΠΣΚ γιατί μεσοβδόμαδα τα βουλιάξαμε τα βαπόρια μας...Ευτυχώς όμως εδώ εκτός από τραγωδίες, έχουμε κάτι που το στερούνται οι 'Aγγλοι: παράδοση στην κωμωδία. Οπότε μην χάσετε την καλύτερη: τελευταία αγωνιστική στην Ελλάδα, ξέρετε Super League...
Ας ελπίσουμε ότι Μ.Δευτέρα, δεν θα έχουμε στην Pub "Μ. Παρασκευή"....
Όλοι όσοι γράφουμε εδώ έχουμε ένα κοινό: γουστάρουμε την μπάλα. Και όταν την γουστάρεις, είναι αδιανόητο να μην ασχολείσαι με την Αγγλία...
Η χώρα είναι τόσο δεμένη με το ποδόσφαιρο, που κατανοείς τον λόγο που το σύνθημα για έφοδο των Αγγλικών Συνταγμάτων από τα χαρακώματα τους στον 'Α Παγκόσμιο, δινόταν με ελεύθερο βολέ και όχι με τρομπέτα...
Η όλη μας νοοτροπία σε αυτό το μπλόγκ έχει επηρεαστεί το πώς βλέπουν και νιώθουν οι Βρετανοί για αυτό το άθλημα. Το αγαπάνε πολύ και όταν αγαπάς, μοιραία κάποια στιγμή θα πληγωθείς. Και αυτοί από πληγές είναι γεμάτοι...Σήμερα είναι μια μαύρη όμως μέρα για τους απανταχού οπαδούς, και όχι μόνο για τους Άγγλους. Και μας την σπάει όταν ξεχνιέται τόσο εύκολα, σε αντίθεση με το πολυδιαφημιζόμενο "Χέυζελ". Εκεί όμως βλέπετε έχει ψωμί, με "όμορφα" δάκρυα για τα θύματα και "οσκαρικούς" αναθεματισμούς στους χούλιγκαν. Δεν είναι όπως τώρα, που αργά ή γρήγορα αν ψάξεις το θέμα, βλέπεις ότι όσοι κονομάνε από την καψούρα μας είναι οι υπεύθυνοι (μπάτσοι, ιδιοκτήτες, διοργανώτριες αρχές και λοιπά λαμόγια).
96 θύματα,άλλες τόσες ψυχές ταλαιπώρημενες (συγγενείς-φίλοι) και καμία... "δικαίωση". Μου θυμίζει και δικά μας θέματα που κουκουλώνονται όταν δεν πρέπει να βρεθούν οι ένοχοι.Από που να αρχίσεις? Από τις 8/2/81? Από το πέταλο του Μαλιακού? Από τα Τέμπη? Μπα, θα πηγαίνει πολύ πιο παλιά, και δεν βλέπω να σταματάει, ούτε στις 4/10/1999, ούτε στα γεγονότα της Marfin...Δεν θα κολλήσουμε δεκαετίες πίσω, άλλα επειδή είμαστε οπαδοί και όχι τίποτα "επαγγελματίες", κάτι τέτοιες μέρες δεν τις ξεχνάμε. Είναι αφορμή για να σκεφτόμαστε: τι έγινε και τι θα πρέπει να κάνουμε εμείς. Και όταν λέω "εμείς", εννοώ αυτούς που δεν έχουμε για μπίζνα το ποδόσφαιρο. Διότι αυτοί που το έχουν για να κάνουν περιουσία, κάτι τέτοια απογεύματα του Απριλίου τα κάνουν μελαγχολικά για εμάς. Και μαρτύριο για όσους ήταν ή είχαν κάποιον δικό τους στο Χίλσμπορο...
Δείτε τα προγνωστικά μας, από σήμερα κιόλας βγήκανε τα παιδιά στο κλαρί. Ας ελπίσουμε ότι θα μας πάει καλά το ΠΣΚ γιατί μεσοβδόμαδα τα βουλιάξαμε τα βαπόρια μας...Ευτυχώς όμως εδώ εκτός από τραγωδίες, έχουμε κάτι που το στερούνται οι 'Aγγλοι: παράδοση στην κωμωδία. Οπότε μην χάσετε την καλύτερη: τελευταία αγωνιστική στην Ελλάδα, ξέρετε Super League...
Ας ελπίσουμε ότι Μ.Δευτέρα, δεν θα έχουμε στην Pub "Μ. Παρασκευή"....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου